Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Silahlı terör örgütüne silah sağlama
Hüküm : TCK"nın 315/1, 62, 53, 54, 58/9, 63, 3713 sayılı
Kanunun 5. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 02.06.2016 tarihli “maddi hatanın düzeltilmesi “ talebi uygun görülerek dosya incelendi;
Sanık müdafiinin süresinden sonra olan duruşmalı inceleme isteminin CMUK 318. maddesi uyarınca REDDİNE,
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı iptal kararının TCK"nın 53. maddesinin uygulanması yönünden infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonunda toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosya kapsamına göre kurulan hükümde isabetsizlik bulunmadığından, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Örgüte silah ve patlayıcı madde temini silahlı örgüte yardımın özel bir şekli olup TCK"nın 315. maddesi gereğince yaptırıma bağlanmıştır. Bu şekilde eylemi gerçekleştiren sanığın örgütün hiyerarşik yapısına dahil olmaksızın fiili gerçekleştirdiği kabul edilmesine rağmen örgüt mensupları hakkında uygulama imkanı bulunan TCK"nın 58/9. maddesinin uygulanması, sanık hakkında 3713 sayılı Kanunun 17. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılması gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hükümdeki TCK"nın 58/9. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımların bütünüyle çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.