Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/5046 Esas 2022/5430 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen davada, sanığın müştekiye yönelik kasten yaralama suçu nedeniyle 2000 TL adli para cezası ve nitelikli kasten yaralama suçu nedeniyle 7300 TL adli para cezası ile mahkumiyetine karar verildi. Mahkeme kararı, temyiz edilerek Yargıtay'a gönderildi. Temyiz incelemesi sonucunda, müştekiye yönelik kasten yaralama suçu nedeniyle verilen adli para cezasının kesin nitelikte olduğu ve temyiz kabiliyeti bulunmadığı gerekçesiyle savunmanın temyiz isteminin reddine karar verildi. Nitelikli kasten yaralama suçu nedeniyle verilen mahkumiyet hükmünün ise delillerin toplanması ve takdiri indirim sebeplerinin kabul edilmesi doğrultusunda doğru tespit edildiği ve temyiz sebeplerinin yerinde görülmediği gerekçesiyle onandığı belirtildi. Kanun maddeleri ise şöyle açıklandı:
- Kasten yaralama suçu için TCK'nin 86/2, 62. ve 52/2-4. maddeleri
- Nitelikli kasten yaralama suçu için TCK'nin 86/1, 87/3, 62/1, 50/1-a. ve 52/2-4. maddeleri
- Adli para cezasının temyiz edilemez niteliğini düzenleyen 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'un geçici 2. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER :a)Sanığın müşteki ...'e yönelik kasten yaralama suçu hakkında; TCK'nin 86/2, 62. ve 52/2-4. maddeleri uyarınca 2000 TL adli para cezası ile mahkumiyetine dair karar,
b)Sanığın müşteki ...'ye yönelik nitelikli kasten yaralama suçu hakkında; TCK'nin 86/1, 87/3, 62/1, 50/1-a. ve 52/2-4. uyarınca 7300 TL adli para cezası ile mahkumiyetine dair kararı.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında müşteki ...'e yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun’a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olup temyiz kabiliyeti bulunmadığından sanık müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
2) Sanık hakkında müşteki ...'ye yönelik nitelikli kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin edilmiş, takdiri indirim sebeplerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, sanığın savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine kurulan hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın, meşru müdafaaya, zorunluluk hali ve haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle, hükmün tebliğnamedeki isteme uygun olarak ONANMASINA, 21.06.2022 gününde oy birliği ile karar verildi.