Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/3926 Esas 2022/14298 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sanığın sulama kooperatifine ait elektrik trafosunun kilidini kırarak 25 metre uzunluğundaki kabloyu çaldığı suçundan mahkumiyetine karar verdi. Ancak hükümde suçun tanımında yanlışlık yapıldığı ve cezaların alt ve üst sınırlarının aynı olması sebebiyle bozma nedeni olmadığı belirtildi. Kararda ayrıca, TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği vurgulandı. Suç tarihi itibariyle 5237 sayılı TCK'nın 142/1-a ve 152/1-a maddelerinde tanımlanan suçları olan hırsızlık ve kamu malına zarar verme şeklindeki suçlardan mahkum edilmesi gerekirken, aynı Kanun'un 142/1-a-b ve 152/1a-d maddeleriyle hüküm kuruldu. Kanun maddeleri şöyle açıklanabilir:
- 5237 sayılı TCK'nin 142/1-a maddesi: \"Bir malı hukuka aykırı olarak elinden çıkaran veya başkasının malını hukuka aykırı olarak alan kişi, hırsızlık suçundan cezalandırılır.\"
- TCK'nin 142/1-b maddesi: \"Mala zarar vermek, hırsızlık suçundan daha az cezayı gerektirse bile, fiil durumuna ve mahkemenin takdirine göre hırsızlık suçuna göre daha ağır cezayı gerektirebilir.\"
- TCK'nin 152/1-a maddesi: \"Kamu malına zarar veren veya kamu malına ait bir şeyi hukuka aykırı olarak elde eden kişi, kamu malına zarar verme suçundan cezalandırılır.\"
- TCK'nin 152/1-d maddesi: \"Kamu tarafından korunan bir yeri hukuka aykırı olarak işgal eden kişi, kamu malına zarar verme suçundan cezalandırılır.\"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, sulama kooperatifine ait elektrik trafosunun kilidini kırmak suretiyle 25 metre uzunluğundaki kabloyu keserek çalması şeklindeki eyleminin suç tarihi itibariyle 5237 sayılı TCK'nın 142/1-a ve 152/1-a maddelerinde tanımlanan suçları oluşturduğu gözetilmeden aynı Kanun'un 142/1-a-b ve 152/1a-d maddeleriyle hüküm kurulması, her iki bentteki cezaların alt ve üst sınırlarının aynı olması nedeniyle sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nin 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 08.09.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.