Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/4140 Esas 2022/14358 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, İstanbul 19. Sulh Ceza Mahkemesi'nin hakkında verdiği mahkûmiyetin, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin olduğu ve \"Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına\" ve koşulları gerçekleştiğinde \"davanın düşmesine\" karar verileceğinin öngörüldüğü belirtilmiştir. Bu nedenle, tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun ve 5237 sayılı TCK'nın bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin kararının nazara alınarak, TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Karar istem gibi onanmıştır.
Detaylandırma:
-Istanbul 19. Sulh Ceza Mahkemesi'nin 06/02/2013 gün ve 2012/70 Esas, 2013/174 Karar sayılı ilamı
-TCK'nın 191. maddesi ve geçici 7. maddenin 2. fıkrası
-CMK'nın 231. maddesi ve 10. fıkrası
-TCK'nın 53. maddesi
-Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı
-7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tekerrür uygulamasına esas alınan İstanbul 19. Sulh Ceza Mahkemesinin 06/02/2013 gün ve 2012/70 Esas, 2013/174 Karar sayılı ilamındaki mahkûmiyetin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 18/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun'la yeniden düzenlenen TCK’nın 191. maddesi ile aynı Kanun’la 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası gereğince uyarlanması sonucu "Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına" ve koşulları gerçekleştiğinde CMK'nın 231. maddesinin 10. fıkrası uyarınca "davanın düşmesine" karar verileceğinin öngörülmesi nedeniyle tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 08/09/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.