

Esas No: 2021/3093
Karar No: 2022/14547
Karar Tarihi: 12.09.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/3093 Esas 2022/14547 Karar Sayılı İlamı
2. Ceza Dairesi 2021/3093 E. , 2022/14547 K.Özet:
Sanığın, şikayetçiye ait bir araçta seyahat ederken aracın içerisinde düşürülen cep telefonunu aldığı ve suç işlediği anlaşılmıştır. Mahkeme, sanığın eyleminin \"kaybolmuş veya hata sonucu ele geçmiş eşya üzerinde tasarruf\" suçunu oluşturduğuna karar vermemiş ve TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanmıştır. Ancak, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemi uzlaşma kapsamına alınmıştır. Bu nedenle, uzlaştırma işlemi yapılması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi
- 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi
- TCK'nın 141/1. maddesi
- 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine ve anlatımlara göre, sanığın olay günü şikayetçiye ait özel araç ile birlikte seyahat ettiği sırada aracın içerisine şikayetçi tarafından düşürülen suça konu cep telefonunun ona ait olduğunu bilerek aldığının anlaşılması karşısında, eylemin kaybolmuş veya hata sonucu ele geçmiş eşya üzerinde tasarruf suçunu oluşturduğu yönündeki görüşe iştirak edilmemiş, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15/04/2020 tarihli ve 31100 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynın tarihte yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK'nın 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 12.09.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
