Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/3620 Esas 2022/14946 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık A'nın diğer sanıklarla birlikte hırsızlık suçunu işlediği, dolayısıyla TCK'nın 37. maddesi kapsamında cezalandırılması gerektiği ancak TCK'nın 39. maddesi gereğince cezasından indirim yapılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmadığı belirtilen kararda, TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında uygulanacak hak yoksunluklarının gözetilmesi gerektiği kaydedilmiştir. Mahkeme kararında yer alan kanun maddeleri şunlardır: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 37, 39 ve 53. maddeleri.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ...’ın atılı hırsızlık suçunu, haklarındaki mahkumiyet hükümleri Dairemizce onanan diğer sanıklar ......ve ...... ile fikir ve eylem birliği içinde, asli fail olarak işlediği anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK'nın 37. maddesi kapsamında cezalandırılması gerekirken, yazılı şekilde aynı Kanun'un 39. maddesi gereğince cezasından indirim yapılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 19/09/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.