Tebliğname No : 11 - 2011/12341
MAHKEMESİ : Hınıs Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 08/04/2010
NUMARASI : 2008/27 (E) ve 2010/35 (K)
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik

Hapis cezasına mahkumiyetinin yasal sonucu olarak TCK"nun 53. maddesi uygulanmamış ise de, infaz aşamasında dikkate alınması ve suça konu belge asıllarının akıbeti hakkında mahallinden herzaman bir karar verilmesi mümkün görülmüş, E.. G.. hakkında, adına düzenlenen suç konusu 05.07.2005 tarihli yurtiçi geçici görev yolluğu belgesi nedeni ile delil yetersizliğinden beraat kararı verilmiş olması cihetiyle, bu belgenin sanığın mahkumiyetine esas alınamayacağı, dolayısıyla suç tarihinin, sanığın mahkumiyetine dayanak teşkil eden suç konusu diğer "yurtiçi geçici görev yolluğu bildirimi" belgelerinin tanzim edildiği 12.05.2005 tarihi olarak kabul edilerek yapılan incelemede, sanığın; suça konu belgeleri aynı anda düzenlediğinin anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK"nun 43. maddesindeki zincirleme suça ilişkin hükümlerin uygulanma olanağı bulunmadığından, aynı anda işlenen eylemlerde, 5237 sayılı TCK"nun 204/2, 62, 53. maddelerinin 765 sayılı TCK"nun 339/1, 80, 59. maddelerine göre açıkça lehe olduğundan 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9/3. maddesi uyarınca lehe yasa karşılaştırması yapılmadan hüküm kurulması sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine ancak:
5237 sayılı TCK"nun 43. maddesinde, suç tarihinde yürürlükte olan 765 sayılı TCK"nun 80. maddesinden farklı olarak "değişik zamanlarda" denilmesi karşısında; aynı anda gerçekleşen fiillerde zincirleme suça ilişkin hükümlerin uygulanma olanağı bulunmadığı cihetle, suça konu "yurtiçi geçici görev yolluğu bildirimi" belgelerinin 12.05.2005 tarihinde düzenlenmesi ve anılan belgelerin farklı tarihlerde kullanıldığına ilişkin kanıt bulunmaması karşısında; olayda 765 sayılı Yasanın aksine, 5237 sayılı Yasanın zincirleme suç hükmünün uygulanma olanağının bulunmadığı gözetilmeden TCK"nun 43. maddesi ile artırım yapılarak fazla ceya tayin edilmesi,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından “5237 sayılı TCK"nun 43. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısım” çıkartılarak sonuç hapis cezasının 2 yıl 6 ay"a indirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.09.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.