Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2020/17075 Esas 2022/17012 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
8. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/17075
Karar No: 2022/17012
Karar Tarihi: 17.11.2022

Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2020/17075 Esas 2022/17012 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişinin mühür bozma ve kumar oynanması için yer ve imkan sağlama suçlarından mahkumiyetine karar verdi. Ancak, sanığa kovuşturma aşamasında yapılan tebligat işlemi usulsüz olduğu için gerekçeli kararın sanığa tebliğ edilmesi ve temyiz dilekçesinin incelenebilmesi için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdi edilmesine karar verildi. Kararda, Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi ve gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili iki aşamalı yöntem detaylı bir şekilde ele alındı. İlk aşamada bilinen en son adres esas alınarak normal tebligat çıkarılırken, bila tebliğ iade edilmesi durumunda adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek tebliğ yapılması gerektiği belirtildi.
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2, 21/1, 21/2 maddeleri.
8. Ceza Dairesi         2020/17075 E.  ,  2022/17012 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : Mühür bozma, kumar oynanması için yer ve imkan sağlama
    HÜKÜMLER : Mahkumiyet, temyiz talebinin reddi

    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesinin, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, bu adrese tebliğ yapılması gerektiği, dosya kapsamına göre sanık ... yokluğunda verilen kararın sanığa Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre kovuşturma aşamasında bildirdiği, aynı zamanda MERNİS adresi olan adrese MERNİS şerhi ile çıkarıldığından tebligat işleminin usulsüz olduğu anlaşılmakla; gerekçeli kararın usulüne uygun olarak sanığa tebliğ edilerek, tebligat belgesi ve sunması halinde gerekçeli temyiz dilekçesi de eklenerek incelenmek üzere iadesinin sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 17.11.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.




    Hemen Ara

    Whatsapp ile görüş