Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2021/3822 Esas 2022/1853 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacılar, taşınmazların kadastro çalışmaları sonucu tespit edilen yüzölçümünün davalı tarafından düzeltilerek azaltıldığını iddia ederek düzeltme işleminin iptalini istemişlerdir. Ancak Mahkeme, davaların reddine karar vermiştir. Davacılar, istinaf başvurusunda bulunmuş ancak Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi istinaf başvurusunu da reddetmiştir. Davacılar vekili temyiz yoluna başvurmuş ancak Bölge Adliye Mahkemesi kararı temyiz edilemeyecek nitelikte kararlar olarak değerlendirdiği için davacıların temyiz istemini reddetmiştir. Kanun maddeleri ise 3402 Sayılı Kadastro Kanunu'nun 41. maddesi uyarınca yapılan düzeltmenin iptali talebine ilişkindir. Ayrıca 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun Geçici 3. maddesinde, Bölge Adliye Mahkemeleri'nin nihai kararlarına karşı temyiz yolunun açık olması kuralı vardır ancak, bu kuralın istisnaları vardır ve 362. maddede belirtilen davalarla ilgili Bölge Adliye Mahkemelerinin kararları hakkında temyiz yoluna başvurulamaz.

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : 3402 Sayılı Kanun'un 41. Maddesi Uyarınca Düzeltme İşleminin Kaldırılması
MAHKEMESİ : ... 3. Sulh Hukuk Mahkemesi

K A R A R
Asıl ve birleşen dosya davacı vekilleri, ... İli ... İlçesi ... Mahallesi 8448 ada 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10 parsel sayılı taşınmazların uygulama kadastro çalışmaları sonucu tespit edilen yüzölçümünün davalı 9 parsel lehine ... Kadastro Müdürlüğü tarafından düzeltme yapılarak azaltıldığını açıklayarak, düzeltme işleminin iptalini istemiştir.
Davalı taraf, davanın reddini savunmuştur.
... 3. Sulh Hukuk Mahkemesince davaların reddine karar verilmiş olup, Mahkeme hükmüne karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine ... Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince 09.05.2019 tarihli kararla istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, asıl ve birleşen dosya davacılar vekilince temyiz yoluna başvurulmuştur.
Dava, 3402 sayılı Kadastro Kanunu'nun 41. maddesi uyarınca yapılan düzeltmenin iptali talebine ilişkindir.
01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun Geçici 3. maddesinde; Bölge Adliye Mahkemelerinin, 26.09.2004 tarihli ve 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanun'un Geçici 2'nci maddesi uyarınca Resmî Gazete’de ilan edilecek göreve başlama tarihi olan 20.07.2016 dan sonra verilen hükümler hakkında HMK'nin 361 ve devamı maddelerinde düzenlenmiş olan temyize dair hükümler uygulanır. Buna göre Bölge Adliye Mahkemeleri Hukuk Dairelerinden verilen temyiz edilebilir nihai kararlarına karşı temyiz yoluna başvurulabilir. Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarına karşı temyiz yolunun açık olması kural ise de, bu kuralın istisnaları 362. maddede sayılmış olup, maddenin birinci fıkrasının "b" bendine göre kira ilişkisinden doğan ve miktar veya değeri itibarıyla temyiz edilebilen alacak davaları hariç olmak üzere 4'üncü maddede gösterilen davalar ile (23.6.1965 tarihli ve 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu'ndan doğup taşınmazın aynına ilişkin olan davalar hariç) özel kanunlarda Sulh Hukuk Mahkemesinin görevine girdiği belirtilen davalarla ilgili Bölge Adliye Mahkemelerinin kararları hakkında temyiz yoluna başvurulamaz.
Açıklanan kanun maddeleri ve davanın niteliğine göre temyiz istemine konu kararın temyizi kabil olmayan kararlardan olduğunun anlaşılması karşısında asıl ve birleşen dosya davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeplerle davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin 6100 sayılı HMK’nin 362(1)-b maddesi gereğince REDDİNE, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine 02.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.