Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2021/8893 Esas 2022/1885 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görülen Mera Komisyon Kararının İptali ve Tescil davasında, davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilen mahkeme kararı incelendi. Davacı, taşınmazın orman niteliği taşıdığını iddia ederek mera tahsis kararının iptalini ve taşınmazın Hazine adına tescil edilmesini istemiştir. Mahkeme, taşınmazın tamamının orman kadastro sınırları içinde olduğu gerekçesiyle orman vasfı ile Hazine adına tesciline karar vermiştir. Ancak, kararda belirtildiği gibi, mera kaydının ve mera komisyonunun iptali kararı verilmeden sadece tescile hükmedilmesi doğru değildir. Ayrıca, kanun maddeleri gereği davalı Hazine vekili tarafından ödenmesi gereken yargılama giderlerine hükmedilmesi de yanlıştır. Bu nedenlerle, davalı Hazine vekilinin bazı temyiz itirazları kabul edilerek, hüküm düzeltme kararı verilmiş ve kararın düzeltilmiş haliyle onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir: 6100 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 297. maddesi, 6099 sayılı Kanun'un 16. maddesiyle 3402 sayılı Kanuna eklenen \"Kadastro işlemi

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : Mera Komisyon Kararının İptali Ve Tescil
Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, dosya incelendi, gereği düşünüldü.
K A R A R
Çekişmeli ... İli ... İlçesi ... Köyü 12085 ada 4 parsel sayılı 86943.15m2 yüzölçümündeki taşınmaz 2012 yılında 4342 sayılı Kanun'a göre yapılıp 28.03.2013 tarihinde ilan edilen çalışmalarda mera olarak tahsis edilmiştir.
Davacı ... Yönetimi vekilinin, taşınmazın 84339,12 m2lik bölümününün 2001 yılında yapılıp kesinleşen orman sınırları içinde kaldığı iddiasıyla, mera tahsis kararının iptalini ve taşınmazın orman niteliğiyle Hazine adına tesciline karar verilmesi istemiyle Kadastro Mahkemesinde açtığı dava görevsizlik kararı verilerek Asliye Hukuk Mahkemesine gönderilmiştir.
Yargılama devam ederken Orman Yönetimi bilirkişi raporu doğrultusunda davasını ıslah ederek 86943.15 m2 lik bölümün orman olarak tescilini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne, taşınmazın tamamının kesinleşen orman kadastro sınırları içinde bulunduğu gerekçesiyle orman niteliği ile Hazine adına tesciline karar verilmiş; hüküm, davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, mera komisyon kararının iptali ve taşınmazın orman olarak tescili istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde 6831 sayılı Kanun gereğince yapılıp kesinleşen orman kadastrosu ve 2/B çalışmaları vardır.
1. Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına ve ilâmda belirlenip dayanılan gerektirici sebeplere göre davalı Hazine vekilinin yerinde görülmeyen ve aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2. 6100 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 297. maddesi gereğince mahkemelerce verilecek hükmün, açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde, infazı kabil olması gerekmektedir.
Dava konusu taşınmaz, 22.01.1953 tarihinde kamu orta malı-mera vasfıyla sınırlandırıldığına ve 2012 yılında 4342 sayılı Kanun'a yapılıp 28.03.2013 tarihinde ilan edilen çalışmalarda mera olarak tahsis edildiğine göre, hüküm yerinde mera sicil kaydının ve mera komisyonunun tahsis kararının iptali ile orman vasfı ile Hazine adına tesciline karar verilmesi gerekirken, iptal kararı verilmeksizin tescile hükmolunarak tereddüte neden olunması doğru görülmemiştir.
3. 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6099 sayılı Kanun'un 16. maddesiyle 3402 sayılı Kanuna eklenen "Kadastro işlemi ile oluşan tespit ve kayıtların iptali için Devlet veya diğer kamu kurum ve kuruluşları tarafından kayıt lehtarına karşı kadastro mahkemeleri ile genel mahkemelerde açılan davalarda davalı aleyhine vekâlet ücreti dahil, yargılama giderine hükmolunmaz.” şeklindeki 36/A maddesi ve 17. maddesi ile eklenen "Bu Kanunun 36/A maddesi hükmü, henüz infaz edilmemiş yargı kararlarındaki vekâlet ücreti dâhil yargılama giderleri için de uygulanır.” şeklindeki geçici 11. maddesi hükümleri uyarınca davalı aleyhine vekâlet ücreti dahil yargılama giderlerine hükmolunması, doğru görülmemiştir.
Ne var ki, (2) ve (3) nolu bentte yazılı hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden HUMK'un 438/7. maddesi uyarınca kararın düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda (2) ve (3) nolu bentte yazılı nedenlerle davalı Hazine vekilinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden, hüküm fıkrasının (2.) paragrafının hüküm fıkrasından çıkarıltılarak yerine “Dava konusu ... ili ... İlçesi ... mahallesi 12085 ada 4 parsel sayılı taşınmazın mera niteliği ile tahsisine ilişkin ... Mera Komisyonunun 07.03.2013 tarihli ve 2013/07 Karar sayılı tahsis kararının ve mera özel sicil kaydının iptali ile taşınmazın orman vasfı ile Hazine adına tesciline” ibaresinin, yine hükmün (7) ve (8.) paragraflarının tamamının hükümden çıkartılmasına ve bunun yerine (7) numaralı paragraf olarak "3402 sayılı Kanun'a 6099 sayılı Kanunla eklenen 36/A ve geçici 11. maddesine göre, davacı ... Yönetiminin yaptığı tüm yargılama giderlerinin kendi üzerinde bırakılmasına ve aynı Kanun hükmü gereğince davacı ... Yönetimi yararına vekâlet ücreti takdirine yer olmadığına'' ibarelerinin yazılması suretiyle, HUMK'un 438/7 maddesi uyarınca hükmün düzeltilmiş bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA; davalı Hazine vekilinin sair temyiz itirazlarının (1.) bentte açıklanan nedenlerle reddine, taraflarca HUMK'un 440/I maddesi gereğince Yargıtay ilamının tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, 02.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.