Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2021/13371 Esas 2022/2497 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Dava, kadastro tespitine itiraz konusunda açılmıştır. Davacı, dava konusu taşınmazların babasına ait olduğunu, ancak hileli senetlerle kardeşleri arasında paylaşıldığını ve satışların geçersiz olduğunu iddia etmektedir. Birleşen dosyadaki davacı ise, dava konusu taşınmazların kendisi tarafından kullanıldığını, ancak kadastro tespiti sırasında başka kişiler adına tespit edildiğini ve mahkemenin bu konuda hatalı karar verdiğini savunmaktadır. Mahkeme, davanın kısmen kabulüne ve kısmen reddine karar vermiştir. Davacıların temyiz talebi üzerine dosya, Bölge Adliye Mahkemesi ilgili dairesine gönderilmiştir.
Kanun Maddeleri: 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 373/4 maddesi. Kadastro Kanunu'nun 5. maddesi.

MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Kadastro Tespitine İtiraz

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olup hükmün davacı ... ilğın vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı ..., dava konusu taşınmazların babası ...'e ait olduğunu, 10.01.2005 tarihli senetle babası ... den ...'ya ve arkasından 12.04.2005 tarihli senetlerle ... tarafından kardeşi ...'e satıldığını, satımın peşpeşe olması sebebiyle hileli olduğunu, babası ... in okuma yazma bilmediğini ileri sürerek, senetlerin iptaline ve beş parça taşınmaza ...' ın müdahelesinin men'ine karar verilmesi istemiyle dava açmıştır.
Birleşen 2010/209 Esas sayılı dosya davacısı ... ise, Yığılca İlçesi Hocatman Köyü 244 ada 5 parsel, 245 ada 1 parsel, 250 ada 9 parsel, 251 ada 3 parsel, 251 ada 6 parsel sayılı taşınmazların kendi tarafından kullanıldığını, ancak kadastro tespitleri sırasında bu taşınmazların ... Ilğın mirasçıları adına tespit gördüğünü, dava konusu taşınmazlarla ilgili Yığılca Asliye Hukuk Mahkemesinin 2006/166 Esas, 2009/127 Karar sayılı dosyasında ... tarafından müdahelenin men'i davası açıldığını ve davanın reddine karar verildiğini, kadastro çalışmaları sırasında dava konusu olduğu halde 244 ada 5 parsel, 245 ada 1 parsel, 250 ada 9 parsel, 251 ada 3 parsel, 251 ada 6 parsel sayılı taşınmazlarla ilgili davalı kaydı düşülmediğini, davalının miras hakkını babasının sağlığında verdiğini ve bu taşınmazların davalı ... adına tespit gördüğünü, ayrıca murisin kız evlatlarının da miras hisselerini aldığını ve bu taşınmazların da adlarına tespit gördüğünü, mirasçılar arasında paylaşılmamış 6 parça taşınmazın da bütün mirasçılar adına müşterek tespit gördüğünü, dava konusu taşınmazların ise muris ... Ilğın tarafından 10.01.2005 tarihinde satış sözleşmesi ile ...' ya satıldığını, kendisinin de ...' dan 12.04.2005 tarihinde satış sözleşmesi ile satın aldığını ve bu tarihten bu yana da kendisinin kullandığını belirterek, dava konusu taşınmazların Yığılca Asliye Hukuk Mahkemesinin 2006/166 Esas sayılı dosyasında dava konusu edilmesi sebebiyle Kadastro Kanunu 5. madde uyarınca yapılan bildirim üzerine açılan Yığılca Kadastro Mahkemesinin 2010/186 Esas sayılı dosyası ile birleştirilmesine, bu mümkün değil ise 12.04.2005 tarihli satış senedine istinaden ...' dan satın aldığı taşınmazın davalılar adına yapılan kadastro tespitinin iptali ile bu taşınmazların tamamının kendi adına tespit ve tapuya tesciline karar verilmesi istemiyle dva açmıştır.
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda, davanın kısmen kabulüne ve kısmen reddine karar verilmiş; hüküm, davacı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK’nin 373/4 maddesinde, Yargıtayın bozma karan üzerine İlk Derece Mahkemesince bozmaya uygun olarak karar verildiği takdirde, bu karara karşı temyiz yoluna başvurulabileceği belirtilmiş olup, asıl 2013/35 Esas, 2017/30 Karar sayılı dava dosyası ve birleşen 2010/209 Esas sayılı dava dosyasının ... incelemesinden geçmediği, bu nedenle Düzce Kadastro Mahkemesinin 18.10.2017 tarihli kararının istinaf incelemesine tabi olduğu anlaşıldığından, dosyanın Bölge Adliye Mahkemesi ilgili dairesine gönderilmek üzere İlk Derece Mahkemesine GÖNDERİLMESİNE, 17.03.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.