Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2021/10884 Esas 2022/2782 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı Orman İdaresi vekili, 2B uygulaması sırasında Hazine adına orman sınırları dışına çıkarılan taşınmazların vasfının orman olarak düzeltilmesi için dava açmıştır. Ancak mahkeme ve istinaf kararı davayı reddetmiş, bu karar da temyiz edilmiştir. Temyiz itirazları yerinde görülmeyen davacı Orman İdaresi vekilinin temyiz itirazları reddedilmiş, davalılardan birinin temyiz dilekçesi ise hukuki yarar yokluğundan reddedilmiştir. Kararda, 6100 sayılı HMK'nin 370. maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanması, 7139 sayılı Kanun'un 33. maddesi uyarınca Orman İdaresi'nden harç alınmaması ve peşin harcın istenmesi halinde iadesi hüküm altına alınmıştır.
Detaylı açıklama:
- 6831 sayılı yasanın 3302 sayılı yasa ile değişik 2/B maddesi uygulamaları sırasında, 135 ada 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 9, 11, 24, 25, 26 ve 27 parsel sayılı taşınmazlar Hazine adına orman sınırları dışına çıkarılmıştır.
- Davacı Orman İda

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesinde görülen dava sonucunda verilen hükme karşı davacı Orman İdaresi vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine ... Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesince, istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş olup, bu kez davacı Orman İdaresi vekili ile davalılardan ... tarafından Bölge Adliye Mahkemesi kararı temyiz edilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
... ili ... ilçesi ... Köyünde 1988 yılında yapılan 6831 sayılı Yasa'nın 3302 sayılı Yasa ile değişik 2/B maddesi uygulamaları sırasında, 135 ada 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 9, 11, 24, 25, 26 ve 27 parsel sayılı taşınmazlar Hazine adına orman sınırları dışına çıkarılmıştır.
Davacı Orman İdaresi vekili, ... ili ... ilçesi ... Köyü’nde orman tahdidinin 1939 yılında 3116 sayılı Yasa'ya göre yapılarak kesinleştiğini, bilahare 1974 yılında 6831 sayılı Kanun' un 1744 sayılı Yasa ile değişik 2. madde uygulamaları yapıldığını, ancak itirazlar üzerine yapılan komisyon çalışmaları sonuçlandırılıp ilan edilmediğinden bu çalışmaların geçerlilik kazanmadığını, daha sonra 1988 yılında ... Nolu Orman Kadastro Komisyonu tarafından 6831 sayılı Kanun' un 3302 sayılı Yasa ile değişik 2B madde uygulaması yapıldığını ve 19.4.1990 tarihinde ilan edildiğini, bu çalışmalar sırasında halen orman niteliği taşıyan yerlerin orman dışına çıkarıldığını, bu hususların müfettiş incelemeleriyle de tespit edildiğini ve 2B işlemini yapan memurlar hakkında suç duyurusunda bulunulduğunu, soruşturma neticesinde ... Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından zamanaşımı nedeniyle takipsizlik kararı verildiğini, orman kadastro komisyonu üyelerinin görevlerini kötüye kullanarak ya da kendilerine verilen görevlerin dışına çıkarak yaptıkları işlemler hukuk ve ceza davalarına konu olmuşsa bu kişiler tarafından yapılan işlemler yok hükmünde sayılacağından, yönetim tarafından herhangi bir süreye bağlı kalınmaksızın işlemlerin iptali için dava açılabileceğini açıklayarak, dava dilekçesinde ayrıntısı belirtilen taşınmazların 2B çalışmalarının yok hükmünde sayılmasına, taşınmazların vasfının orman olarak düzeltilmesine, tapu kayıtlarına konulan şagil şerhlerinin terkinine karar verilmesi istemiyle dava açmış ve yargılama sırasında dava konusu ... ili ... ilçesi ... Köyü 135 ada 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 9, 11, 24, 25, 26 ve 27 parsel sayılı taşınmazlar hakkındaki dava, ana dosyadan tefrik edilerek eldeki davanın esas sırasına kaydedilmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine karar verilmiş, hükmün davacı Orman İdaresi vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine ... Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesince, istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiş ve ... bu karar, davacı Orman İdaresi vekili ve davalılardan ... tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, 2/B uygulamasının yok hükmünde olduğunun tespiti istemine ilişkindir.
1. Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, yapılan yargılama ve uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları ile temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere, hukuki ilişkinin nitelendirmesine göre davacı Orman İdaresi vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2. Her ne kadar davalılardan ... hükmü temyiz etmiş ise de, dava açmakta olduğu gibi, kanun yoluna başvurmada da hukuki yarar bulunmalıdır. Mahkemece dava reddedilmiş olup, davalı ...’in lehine verilen bu hükmü temyiz etmekte hukuki yararı bulunmadığından, temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davacı Orman İdaresi vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı HMK'nin 370. maddesi uyarınca ONANMASINA; davalılardan ...’in temyiz dilekçesinin hukuki yarar yokluğundan reddine; 7139 sayılı Kanun'un 33. maddesi uyarınca Orman İdaresi'nden harç alınmasına yer olmadığına, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalı ...'e iadesine,
24.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.