Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/25716 Esas 2012/28190 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/25716
Karar No: 2012/28190
Karar Tarihi: 25.12.2012

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/25716 Esas 2012/28190 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde hırsızlık suçuyla yargılanan sanık mahkum edildi. Yapılan temyiz incelemesi sonucunda suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilerek diğer temyiz itirazları reddedildi. Ancak, sanık hakkındaki cezanın alt sınırdan daha az olarak belirlenmesi, cezanın ertelenmediğine karar verilmesine rağmen kararda çelişki yaratılması, hangi adli sicil kaydının tekerrüre esas alındığının belirtilmemesi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilirken süresinin de belirlenmemesi nedenleriyle karar bozuldu. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu (142/2-d),
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu (58/7),
- 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun (108).
(Kapatılan)13. Ceza Dairesi         2011/25716 E.  ,  2012/28190 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    1- Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 142/2-d maddesinin öngördüğü alt sınırdan daha az ceza tayin edilmesi,
    2- Sanığın cezasının ertelenmediğine karar verildiği halde sonraki hüküm fıkralarında ertelemenin sonuçlarından bahsedilerek kararda çelişki yaratılması,
    3- Sanığın adli sicil kaydındaki hangi ilamın tekerrüre esas alındığının belirtilmemesi,
    4- 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 108. maddesi uyarınca denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevi, hükmü veren Mahkemeye değil, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan Mahkemeye ait olduğu düşünülmeden sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58/7. maddesi gereğince “cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” karar verilmesiyle yetinilmesi gerekirken, denetimli serbestlik tedbirinin süresinin de belirlenmesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, sanığın ceza süresi yönünden kazanılmış hakkının gözetilmesine, 25.12.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.













    Hemen Ara

    Whatsapp ile görüş