Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2021/7256 Esas 2022/3909 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Kandıra ilçesi mahallesinde bulunan üç adet taşınmazın kullanım kadastrosu sırasında beyanlar hanesine Hazine adına orman sınırları dışına çıkarıldığı tespit edilmiş ve taşınmazlar tarla niteliğinde Hazine adına tespit edilmiştir. Asıl davada davacıların 111 ada 153 parselde, birleşen davada davacıların 111 ada 154 ve 156 parsellere ilişkin dava açma sebepleri, taşınmazların kullanımının yalnızca kendilerine ait olduğu iddiasıdır. Mahkeme davanın kısmen kabul ve kısmen reddine, 111 ada 153 parsel ile 111 ada 154 parsel sayılı taşınmazlar üzerindeki muhtesatlara yönelik açılan davanın kabulüne, 111 ada 156 parsel sayılı taşınmazlar üzerindeki muhtesatlara ve 111 ada 153 parsel, 111 ada 154 parsel ile 111 ada 156 parsel sayılı taşınmazlara yönelik açılan davanın reddine karar vermiştir. Ancak temyiz edilmesi sonucunda bu karar bozulmuştur. Çekişmeli taşınmazların asıl ve birleşen davada tarafların murisi tarafından kullanıldığı keşif esnasında dinlenen bilirkişi ve tanık anlatımlarıyla sabit olduğuna göre, 101 ada 153 ve 154 parsellerdeki fındık ağaçları asıl ve birleşen davadaki davacılar tarafından dikilmiştir ve taşınmazlar tamamı fındıklık olarak kullanılmaktadır. Bu nedenle, anılan parseller yönünden asıl ve birleşen davanın kabulüne karar verilmesi gerekmektedir. Kanun maddeleri ise, 3402 sayılı Yasa'nın Ek 4. maddesi ile 6831 sayılı Yasa'nın 2/B maddesidir.

MAHKEMESİ : Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Kullanım Kadastrosu
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Kandıra Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasında Kandıra Kadastro Mahkemesinde görülen dava sonucunda verilen hükme karşı asıl ve birleşen davanın davacıları vekilleri ve davalı Hazine vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesince, istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş olup, bu kez asıl ve birleşen davanın davacıları vekili tarafından Bölge Adliye Mahkemesi kararı temyiz edilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R

Kullanım kadastrosu sırasında, Kandıra İlçesi ... Mahallesi çalışma alanında bulunan 111 ada 153, 154 ve 156 parsel taşınmazlar, beyanlar hanesine, 6831 sayılı Yasa' nın 2/B maddesi uyarınca Hazine adına orman sınırları dışına çıkarıldığı ve 1990 yılından beri ..., ..., ... kullanımında olduğu ve fındık ağaçlarının bu kişiler tarafından dikildiği şerhi verilerek, tarla niteliği ile Hazine adına tespit edilmiştir.
Asıl davada davacı ..., 111 ada 153 parselde; birleşen davada davacı ..., 111 ada 154 ve 156 parsel sayılı taşınmazlarda kullanımın yalnızca kendilerine ait olduğu iddiasıyla, adlarına kullanıcı şerhi verilmesi istemiyle dava açmışlardır.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda, davanın kısmen kabul ve kısmen reddine, 111 ada 153 parsel ile 111 ada 154 parsel sayılı taşınmazlar üzerindeki muhtesatlara yönelik açılan davanın kabulüne, 111 ada 156 parsel sayılı taşınmazlar üzerindeki muhtesatlara ve 111 ada 153 parsel, 111 ada 154 parsel ile 111 ada 156 parsel sayılı taşınmazlara yönelik açılan davanın reddine, 111 ada 153 parsel sayılı taşınmazın kadastro tespitinin iptali ile beyanlar hanesine " 6831 sayılı Kanun'un 2/B maddesi uyarınca Hazine adına orman sınırları dışına çıkarılmıştır. Bu taşınmazın 1984 yılından beri 1/3 payı ... T.C. Kimlik numaralı ..., 1/3 payı ... T.C. Kimlik numaralı ..., 1/3 payı ... T.C. Kimlik numaralı ... tarafından kullanılmaktadır, taşınmaz üzerindeki fındık ağaçları 1985 yılında ... T.C. Kimlik numaralı ... tarafından dikilmiştir'' hususunun şerh düşülmesi ile parselin 3402 sayılı Kanun'un Ek 4. maddesi gereğince ... adına tapuya kayıt ve tesciline, 111 ada 154 parsel sayılı taşınmazın kadastro tespitinin iptali ile beyanlar hanesine " 6831 sayılı Kanun'un 2/B maddesi uyarınca Hazine adına orman sınırları dışına çıkarılmıştır. Bu taşınmazın 1984 yılından beri 1/3 payı ... T.C. Kimlik numaralı ..., 1/3 payı ... T.C. Kimlik numaralı ..., 1/3 payı ... T.C. Kimlik numaralı ... tarafından kullanılmaktadır, taşınmaz üzerindeki fındık ağaçları 1985 yılında ... T.C. Kimlik numaralı ... tarafından dikilmiştir'' hususunun şerh düşülmesi ile parselin 3402 sayılı Kanun'un Ek 4. maddesi gereğince ... adına tapuya kayıt ve tesciline, 111 ada 156 parsel sayılı taşınmazın beyanlar hanesi aynen korunarak 3402 sayılı Kanun'un Ek 4. maddesi gereğince ... adına tapuya kayıt ve tesciline karar verilmiş; hüküm, asıl ve birleşen davacı vekilleri ve davalı Hazine vekili tarafından istinaf edilmiş, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiş ve iş bu karar, asıl ve birleşen davada davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1. Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, yapılan yargılama ve uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları ile temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere, hukuki ilişkinin nitelendirmesine göre temyiz itirazları yerinde görülmediğinden, dava konusu 111 ada 156 parsele yönelen temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
2. Dava konusu 101 ada 153 ve 154 parsele ilişkin hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince; dava, 3402 sayılı Yasa'ya 5831 sayılı Yasa'nın 8. maddesi ile eklenen Ek-4. maddesine göre yapılan kullanım kadastrosuna itiraz niteliğindedir. Bu maddenin amacı, kadastro sırasında taşınmazın fiili kullanıcısının tespit edilmesidir. Anılan Yasa maddesine dayanılarak açılacak davalarda kabul kararı verilebilmesi için, öncelikle davacı tarafın taşınmazı kullandığının ispat edilmesi gerekmektedir. Diğer bir anlatımla, kullanım kadastrosu sırasında beyanlar hanesinde kullanıcı olarak gösterilebilecek kişiler, kadastro tespiti sırasında çekişmeli taşınmazı ekonomik amacına uygun olarak fiilen asli zilyet olarak kullanan kişilerdir.
Somut olayda; çekişme konusu taşınmazların asıl ve birleşen davada tarafların murisi ...' den mirasçılarına intikal ettiği, ancak 101 ada 153 ve 154 parsellerdeki fındık ağaçlarının asıl ve birleşen davadaki davacılar tarafından dikildiği, yine bu davacılar tarafından taşınmazların tamamının fındıklık olarak kullanıldığı, bundan ayrı bir kullanımın olmadığı mahallinde icra edilen keşif esnasında dinlenen mahalli bilirkişi ve tanık anlatımlarıyla sabit olduğuna göre, anılan parseller yönünden asıl ve birleşen davanın kabulüne karar verilmesi gerekir iken, yazılı şekilde sonuca gidilmesi doğru görülmemiş, açıklanan sebeplerle hükmün bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, çekişmeli 111 ada 156 parsele yönelen temyiz itirazlarının reddi ile bu taşınmazlara ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının ONANMASINA davacıların dava konusu 111 ada 153 ve 154 parsellere ilişkin hükme yönelik temyiz itirazları yerinde görüldüğünden kabulü ile Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesinin 11.09.2021 tarihli ve 2019/28 Esas, 2019/73 Karar sayılı istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararın KALDIRILMASINA ve İlk Derece Mahkemesi hükmünün 6100 sayılı HMK'nin 371. maddesi uyarınca BOZULMASINA, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 54.40 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 26.30 TL'nin temyiz edenden alınmasına, 25.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.