Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/972 Esas 2022/3716 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, koruma tedbirlerinden dolayı davalıdan tazminat talebinde bulundu. Mahkeme, davacının talebinin kısmen kabul edilmesine karar verdi ve davalıdan 1.750 TL manevi tazminatın davacıya ödenmesine hükmetti. Davalı vekili, kararı temyiz etti ancak tazminat miktarı kesin olduğu için reddedildi. Kararın dayandığı kanun maddesi 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesidir. Bu maddeye göre, hüküm kesin olduğu için karar temyiz edilemez. Ayrıca, 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddeleri de temyiz sınırı ve tazminat miktarını belirlemektedir.

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının davasının kısmen kabulüyle 1.750 TL manevi
tazminatın davalıdan alınıp davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 2.190 TL olduğu uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma veya sağlama suçundan 22.10.2014 – 25.11.2014 tarihleri arasında 34 gün tutuklu kalan davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 1.750 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE,16.05.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.