Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/994 Esas 2022/3869 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan 1 yıl 8 ay hapis cezasına çarptırılmış ve hükmün açıklanması geri bırakılarak denetim süresine tabi tutulmuştur. Denetim süresi içinde tehdit suçu ve kasten basit yaralama suçu işleyen sanığın, uzlaştırma hükümlerini yerine getirilmediği için açıklanması geri bırakılan hüküm bozulmuştur. TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca, suçun işlendiği zaman yürürlükte olan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz edilir. 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bentler arasında yer alan ve TCK'nın 106/1. madde ve fıkrasında tanımı yapılan tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alındığı belirtilmiştir.

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : CMK’nın 231/11. maddesi delaletiyle hükmün açıklanması ile;
2863 sayılı Kanunun 74/1, TCK’nın 62, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, 2863 sayılı Kanunun 74/1, TCK’nın 62, 53. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Ağlasun Asliye Ceza Mahkemesinin 17/05/2011 tarihli ve 2010/66 E. - 2011/54 K. sayılı kararının 04/07/2011 tarihinde kesinleşmesine müteakip sanığın denetim süresi içinde 11/06/2015 tarihinde TCK’nın 86/2. maddesinde düzenlenen basit yaralama suçunu ve TCK’nın 106/1-1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçunu işlediği iddiası ile açılan kamu davasında Isparta 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 09/11/2015 tarih 2015/425 E. - 2015/797 K. sayılı kararı ile sanığın tehdit suçundan beraatine, basit yaralama suçundan mahkumiyetine karar verildiği, beraat hükmünün 17/11/2015 ve mahkumiyet hükmünün 09/11/2015 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Burdur 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/03/2016 tarihli ve 2015/341 E. - 2016/189 K. sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Hükmün açıklanmasına esas teşkil eden kasten yaralama suçu ile ilgili olarak; ihbara konu Isparta 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 09/11/2015 tarih 2015/425 E. - 2015/797 K. sayılı dosyasında TCK’nın 106/1-1. cümle uyarınca tehdit ve TCK’nın 86/2. maddesinde düzenlenen kasten yaralama suçlarından açılan kamu davasında, sanığın tehdit suçundan beraatine, basit yaralama suçundan mahkumiyetine karar verildiği, anılan hükümlerden sonra 02.12.2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi ile bazı kanunlarda değişiklik yapılmasına dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bentler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK'nın 106/1-1. madde, fıkra ve cümlesinde tanımı yapılan tehdit suçunun da uzlaşma kapsamına alındığı, yasal değişiklikten önce uzlaştırma kapsamında olan bir suçun uzlaştırma kapsamında olmayan bir suçla birlikte işlenmesi halinde fail hakkında uzlaştırmanın uygulanmasına olanak olmadığı, belirtilen değişiklikten sonra tehdit ve kasten basit yaralama suçlarının beraberce uzlaştırma hükümlerinin uygulanmasına tabi olduğunun anlaşılması karşısında; hükmün açıklanmasına esas alınan ihbara konu hükümdeki kasten basit yaralama suçuna ilişkin uzlaştırma işlemlerinin yerine getirilip getirilmediğinin araştırılması, uzlaşma hükümleri yerine getirilmiş ise hükmün açıklanmasında isabetsizlik bulunmayacağı; uzlaşma hükümleri yerine getirilmemiş ise; karar tarihinden sonra 02/12/2016 tarihli ve 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik CMK'nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve TCK'nın 106/1. madde ve fıkrasında tanımı yapılan tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alınması, tehdit suçuyla birlikte işlenmesi nedeniyle CMK'nın 253/3. madde ve fıkrasına 26/06/2009 tarihli 5918 sayılı Kanunun 8. maddesiyle eklenen ve 09.07.2009 tarihinde yürürlüğe giren ''Uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte işlenmiş olması hâlinde de uzlaşma hükümleri uygulanmaz'' hükmü gereğince suç tarihi itibariyle uzlaşma hükümleri uygulanamayan kasten basit yaralama suçu açısından 6763 sayılı Kanunla yapılan değişiklik uyarınca uzlaştırma önerisinde bulunulmasının gerektiğinin anlaşılması karşısında; TCK'nın 7/2. madde ve fıkrası uyarınca; ''Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.'' hükmü de gözetilerek, 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirilip, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi ile hükmün açıklanıp açıklanmayacağı hususunda bir karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın temyiz itirazları yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenden dolayı sair yönler incelenmeksizin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 18/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.