Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/7014 Esas 2022/3872 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, hırsızlık suçundan gözaltına alınmış ancak beraat etmiştir. Davacı, gözaltında geçirdiği süre için tazminat talep etmiştir. Ancak, tazminat talebinin yasal süre içerisinde yapılmadığı iddiasıyla talep reddedilmiştir. Temyiz başvurusu sonucunda, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesi, istinaf başvurusunu esastan reddetmiştir. Ancak, Yargıtay 12. Ceza Dairesi bu kararı bozmuştur. Kararda, tazminat talebinin yasal süre içerisinde yapılmadığı iddiasının yasal olmadığı belirtilerek, ceza dava dosyası celp edilerek davacı hakkında düzenlenen gözaltı, salıverilme müzekkereleri başta olmak üzere davacı ile ilgili olarak yapılan işlemlere ilişkin tüm tutanak, müzekkere, rapor ve belgelerin Yargıtay denetimine elverişli onaylı birer sureti ile dosya içerisine alınarak, davacının tazminat talep etme hakkının bulunup bulunmadığının değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, 5271 sayılı CMK'nın 142/1-a maddesinde karar veya hükümlerin kesinleştiğinin ilgilisine tebliğinden itibaren üç ay ve her halde karar ve hükümlerin kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde tazminat isteminde bulunulabileceğinin hüküm alt

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : İstinaf başvurusunun esastan reddi

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hükme yönelik, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 02.04.2019 tarihli, 2018/4547 Esas, 2019/1037 Karar sayılı "istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin kararı davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Davalı vekilinin temyiz isteminin katılma yolu temyiz olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Tazminat talebinin dayanağı olan Tekirdağ 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/251 Esas – 2017/364 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının hırsızlık suçundan 20.03.2013 tarihinde 1 gün gözaltıdan kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 11.10.2017 tarihinde kesinleştiği, gözaltı tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı;
Davacının 20.000 TL maddi, 50.000 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece davacının tazminata esas dosyada ki gözaltı süresine ilişkin olarak 11.12.2017 tarihinde İstanbul Anadolu 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 2017/469 Esasına kayıtlı dava açtığı, mahkemece 27.02.2018 tarihinde 2018/70 sayılı karar ile davacının hükümlü olması, atanmış vasisinin de bulunmadığı gerekçesiyle dava dilekçesinin reddine karar verildiği, bu karara karşı davacı vekili tarafından istinaf yasa yoluna başvurulduğu İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesince 06.07.2018 tarihinde kararın itiraza tabi olduğu gerekçesiyle inceleme yapılmaksızın geri çevrildiği, itirazın İstanbul Anadolu 8. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından 25.07.2018 tarihinde 2018/1072 değişik iş sayılı kararı ile reddedildiği ve söz konusu kararın bu şekilde kesinleşmesi nedeniyle davacının tazminata esas beraat kararının kesinleştiğini açılan ilk dava ile öğrenmiş olması nedeniyle 26.09.2018 tarihinden açılan davanın yasal 3 aylık süre geçtikten sonra açıldığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmesi üzerine davacı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş olup;


Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- 5271 sayılı CMK'nın 142/1-a maddesinde karar veya hükümlerin kesinleştiğinin ilgilisine tebliğinden itibaren üç ay ve her halde karar ve hükümlerin kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde tazminat isteminde bulunulabileceğinin hüküm altına alındığının anlaşılması karşısında, tazminat davasına esas dosya getirtilip incelenerek kesinleşmiş beraat kararının ilgilisine tebliğ edilip edilmediğinin tereddüde yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi, tebliğ edilmediğinin tespiti halinde 26.09.2018 tarihinde açılan davanın yasal bir yıllık sürede açılması nedeniyle davanın esası hakkında karar verilmesi gerektiğinin gözetilmeden, davacının İstanbul Anadolu 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 2017/469 Esas sayılı dosyasında dava açması nedeniyle beraat kararının kesinleştiğinden haberdar olduğu ve yasal üç aylık sürenin geçtiği gerekçesi dayalı yasal olmayan gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi,
2- Tazminat davasına esas ceza dava dosyası celp edilerek davacı hakkında düzenlenen gözaltı, salıverilme müzekkereleri başta olmak üzere davacı ile ilgili olarak yapılan işlemlere ilişkin tüm tutanak, müzekkere, rapor ve belgelerin Yargıtay denetimine elverişli onaylı birer sureti de dosya içerisine alınarak, davacının tazminat talep etme hakkının bulunup bulunmadığının değerlendirildikten sonra tazminat talep etme hakkının olduğu tespit edilir ise hak ve nesafete uygun bir miktar maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 02.04.2019 tarihli, 2018/4547 Esas, 2019/1037 Karar sayılı "istinaf başvurusunun esastan reddine" dair hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2. madde ve fıkrası uyarınca BOZULMASINA; bozma kararı doğrultusunda işlem yapılmak üzere 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/2. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için İstanbul Anadolu 6. Ağır Ceza Mahkemesi'ne; kararın bir örneğinin de İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 18.05.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.