Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/4143 Esas 2022/3849 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, 0.50 promil alkollü olarak aracıyla seyir halindeyken, aydınlatmanın mevcut olduğu, 50 km/saat hız sınırının bulunduğu, düz ve eğimsiz yolda seyrederken direksiyon hakimiyetini kaybederek kaldırıma ve sağ tarafta bulunan beton duvara çarparak bir yolcunun ölümüne sebep oldu. Sanığın kusurlu olduğu ve alkollü olarak araç kullanması sebebiyle mahkum olduğu ancak \"failin güttüğü amaç ve saiki\" ibaresinin hükmünden çıkarılması gerektiği belirtilerek karar bozuldu. Kanun maddeleri ise TCK'nın 85/1 (Taksirle öldürme), 62/1 (Alkol veya uyuşturucu madde etkisinde araç kullanmak) ve 53/6 (Çevreyi kirletmek) maddeleridir.

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle öldürme
Hüküm :TCK'nın 85/1,62/1,53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ve katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin ve katılanın eksik incelemeye, ceza miktarına ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dosya içeriğine göre; 18/09/2014 günü saat 05.35 sıralarında, kaza anından yaklaşık 50 dakika sonra yapılan ölçüme göre 0.50 promil alkollü olan sanığın sevk ve idaresindeki üstü açık, tek kapılı otomobil ile meskun mahal içi, aydınlatmanın mevcut olduğu, 50 km/saat hız sınırının bulunduğu, iki yönlü, düz ve eğimsiz yolda seyir halindeyken, direksiyon hakimiyetini kaybederek seyir istikametine göre sağ tarafındaki kaldırıma akabinde sağ tarafta bulunan beton duvara çarpması neticesinde otomobilde yolcu olarak bulunan ...'in öldüğü olayda;
Kaza tespit tutanağında: sanığın, aracın hızını, teknik özellik, trafik durumu, görüş ve yol durumunun gerektirdiği şartlara uydurmaması ve alkollü olarak araç kullanması sebebiyle kusurlu olduğu belirtildiği,
Keşfe binaen tanzim edilen bilirkişi raporunda: sanığın, araçların hızlarını, aracın yük ve teknik özelliğine, görüş, yol, hava ve trafik durumunun gerektirdiği şartlara uydurmamak ve 0,50 promilin üzerinde alkollü olarak hususi otomobil kullanması sebebiyle asli kusurlu olduğu, ölenin ise trafik güvenliği ve düzeni ile ilgili olan ve yönetmelikte gösterilen diğer kural, yasak zorunluluk veya yükümlülüklere uymamak "araç içerisinde ayağa kalmak gibi" kuralını ihlal etmesi sebebiyle tali kusurlu olduğu belirtildiği,
Adli Tıp İstanbul Trafik İhtisas Dairesi tarafından tanzim edilen 06/08/2015 tarihli raporda: sanığın sevk ve idaresindeki araçla seyri sırasında ölen yolcunun seyir durumunu bozacak hareketlerini de dikkate alarak emniyetli vaziyette tedbir alarak aracını durdurması gerekirken bu hususlara riayet etmemesi sebebiyle asli kusurlu olduğu, ölenin ise sanığın idaresindeki araçta yolcu olarak bulunduğu, sanığın seyir durumunu bozacak davranışlarda bulunduğu, hareket halindeki araçta ayağa kalkarak seyir etmesi sebebiyle tali kusurlu olduğu belirtildiği, hükme esas alınan bu raporların oluş ve dosya kapsamına uygun olduğu anlaşılarak yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07.07.2009 tarih ve 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK'nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saiki" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 1. fıkranındaki ''sanığın amaç ve saiki'' ibaresinin hükümden çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.