Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/834 Esas 2022/3974 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebinde bulundu. Hüküm davacının talebinin kısmen kabulüyle 186 TL maddi, 500 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verildi. Davalı vekili kararı temyiz etti, ancak karar kesin olduğu için temyiz reddedildi. Kanunlar: Temyiz sınırı - 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi; Kesinlik sınırı - 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi.

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüyle; 186,00 TL maddi; 500,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 2.190 TL olduğu ve uyuşturucu veya uyarıcı madde ihraç etme suçundan 19.02.2015 – 21.02.2015 tarihleri arasında 2 gün gözaltında kalan davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 686,00 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE, 23.05.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.