Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/2185 Esas 2022/4183 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talep etti. Ağır Ceza Mahkemesi, davacının tazminat talebinin kısmen kabul edilmesine karar verdi ve davalı Hazine'den davacıya 724,067 TL maddi, 1,000 TL manevi tazminat ödenmesine karar verildi. Temyiz eden davalı vekilinin talebi reddedildi. Karar tarihi itibariyle temyiz kesin sınırının 3,920 TL olduğu ve davalının kesin olarak hüküm altında olduğu belirtildi. Kanun maddeleri olarak 6100 sayılı HMK'nın geçici 3. maddesi, 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK'un 427. ve ek 4. maddeleri gösterildi.

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabülü ile 724,067 TL maddi, 1.000,00 TL manevi tazminatın tahliye tarihi olan 12/12/2013 tarihinden işletilecek yasal faizi ile davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 3.920,00 TL olduğu ve kilitlenmek suretiyle muhafaza altına alınan eşya hakkında hırsızlık, mala zarar verme ve konut dokunulmazlığını ihlal etme suçlarından 12.11.2013- 12.12.2013 tarihleri arasında 30 gün tutuklu kalan davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 1.724,067 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE, 30.05.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.