Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/138 Esas 2022/4173 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiş. Ancak hüküm, kesin olduğu için davalı vekilinin temyiz istemi reddedilmiş. Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 2.190 TL olduğu ve nitelikli dolandırıcılık suçundan 1 gün gözaltında kalan davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 600 TL olduğu belirtilmiştir. Kanunlar ise şöyle detaylandırılmıştır: 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme uygun olarak reddedilmiştir.

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Dava Tarihi : 18/01/2016
Hüküm : Davacının davasının kısmen kabulüyle 100 TL maddi, 500 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 2.190 TL olduğu ve nitelikli dolandırıcılık suçundan 19.10.2010 tarihinde 1 gün gözaltında kalan davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 600 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE, 30.05.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.