Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/5122 Esas 2022/4496 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Dava, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebi üzerine açıldı. Mahkeme, davacının talebinin kısmen kabulüne karar verdi ve davalıdan 24,66 TL maddi, 45,00 TL manevi tazminatın davacıya verilmesine hükmetti. Davalı vekili kararı temyiz etti ancak kararın kesin olduğu görüldüğü için temyiz istemi reddedildi. 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz istemi reddedildi. Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 3.920 TL olduğu belirtildi ve davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 69,66 TL olduğu hatırlatıldı.

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın kısmen kabulü ile 24,66 TL maddi, 45,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 3.920 TL olduğu ve 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan 08.11.2012 tarihinde 1 gün gözaltında kalan davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 69,66 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE, 07.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.