Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/1149 Esas 2022/4705 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat davasında, davacının talebinin kısmen kabul edilmesine karar verdi. Davalı vekili, hüküm hakkında temyiz isteminde bulundu ancak temyiz sınırı ve hükmedilen tazminatın miktarı nedeniyle temyiz istemi reddedildi. Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırı 2.190 TL olduğu için kesin olan hüküm, davalı vekilinin temyiz istemine uygun olarak reddedildi. Kanunlar: 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi, 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddeleri, 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi.

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 153,76 TL maddi, 500 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 2.190 TL olduğu ve hırsızlık suçundan 06.01.2010-11.01.2010 tarihleri arasında tutuklanan davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 653,76 TL olması nedeniyle hükmün davalı vekili açısından kesin olduğu görülmekle;
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğinc isteme uygun olarak REDDİNE, 14/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.