Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/3453 Esas 2022/4926 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : İstinaf başvurusunun esastan reddi

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 01.02.2017 tarihli, 2017/341 Esas, 2017/283 Karar sayılı "istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin karar davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat davasının dayanağı olan Gebze 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/344 Esas – 2016/616 Karar sayılı dava dosyasının incelenmesinde; davacının suç işlemek amacıyla kurulan örgüte üye olma, mala zarar verme ve suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan açılan kamu davasındayagılama aşamasında 20.06.2006 tarihleri arasında 3 gün gözaltında kaldığı, 29.05.2012 tarihinde cezalandırılmasına karar verildiği, kararın 04.12.2012 tarihinde kesinleşmesi üzerine, 22.09.2013 tarihinde infazına başlandığı, cezanın infazı sırasında davacının kanun yararına bozma talebi üzerine yeniden yargılama yapıldığı, 25.01.2016 tarihinde infazın durdurulmasına karar verildiği, bu nedenle 855 gün tutuklu kaldığı, 16.05.2016 tarihinde davacının atılı suçtan beraatine karar verildiği, beraat kararının da 01.07.2016 tarihinde kesinleştiği,tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 200.000,00 TL maddi, 100.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 20.06.2006-22.06.2006 tarihleri bakımından 38.05 tl maddi tazminata gözaltı tarihi olan 20.06.2006 tarihinden, 22.09.2013-25.01.2016 tarihleri bakımından 25.853,25 TL maddi, 28.000,00 TL manevi tazminatın infaz başlama tarihi olan 22.09.2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine davacı vekili ve davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin ve davalı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Maddi tazminatın, 22.09.2013-25.01.2016 tarihleri bakımından davacının tutuklu kaldığı döneme ilişkin net asgari ücret üzerinden hesaplanan “25.779,20’’ TL yerine, bu miktarın üstünde kalacak şekilde “25.853,25’’ TL olarak tayin edilmesi suretiyle, davacı lehine fazla maddi tazminata hükmolunması,
2-Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, davacı lehine hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun, makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda eksik manevi tazminata hükmolunması, ve ayrıca davacının gözaltında kaldığı tarihler bakımından manevi tazminata hükmolunmaması,
3-Gerekçeli karar başlığında, “14.07.2016” olan dava tarihinin “22.06.2016” olarak yazılması,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin ve davalı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19.Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 01.02.2017 tarihli, 2017/341 Esas, 2017/283 Karar sayılı "istinaf başvurusunun esastan reddine" dair hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2. madde ve fıkrası uyarınca BOZULMASINA; bozma kararı doğrultusunda işlem yapılmak üzere 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 8. maddesi ile değişik 304/2. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Gebze 2. Ağır Ceza Mahkemesi'ne; kararın bir örneğinin de İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesi'ne iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na GÖNDERİLMESİNE; 22.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.